Translate

zondag 2 september 2018

even een snelle update

Nou mensen, dat machine naaien is niets voor mij! Ik vind er niks an, en heb heel secuur gesneden en merk toch maatverschillen.
Dat wordt 'm niet voor mij. Ik naai vrolijk met de hand verder, en heb alle blokken nu al wel helemaal voorgesneden liggen.
Het is jammer, want het was fijn geweest als ik ook eens snel een quilt had kunnen naaien, en met de hand gaat nou eenmaal een stuk minder snel, maar ik naai voor mijn plezier en dat brengt de machine me niet!
Woensdag zal ik even een paar foto's plaatsen!

Groet van Mar

vrijdag 17 augustus 2018

Uit de comfortzone!

Normaal patch ik alles met de hand. Dat vind ik fijn, is overzichtelijk en ik hoef niet veel voor te bereiden, hooguit een paar blokken. Een tijdje geleden bestelde ik al het patroon met de gepatchte vogeltjes, waar ik overigens nog niet mee begonnen ben. Ik zou al wel begonnen zijn als het gewoon een patroontje was geweest van malletjes, want het lijkt me heerlijk zo een paar vogeltjes per week te kunnen maken, en met 30 vogels is de quilt ook nog eens een keer klaar. Nu moet ik eerst zelf het patroon uittekenen, en dat is op zich geen probleem, maar het is even oppassen bij de maatvoering. Het is er dus nog niet van gekomen.

De foto laat ook prachtig quiltwerk zien, en mede daardoor viel ik voor het patroon. Dat wil ik ook kunnen!

Diezelfde avond bestelde ik ook het patroon van de Jubilee quilt, want de patroontjes waren niet duur, en ik hou van de uitstraling. Ik quilt al jaren, maar wat af is geef ik meestal weg, dus in dit huis vind je geen stapel quilts. Ik vind dat het tijd wordt dat er bij mij ook stapels quilts gaan ontstaan, en ja, er liggen 4 quilts klaar om gequilt te worden, en daarvan zijn er 3 voor mezelf. Ik ga het wel leren!
Jullie weten ook dat ik me graag de kunst van het machinaal quilten wil aanleren. Er is dus ook wel een behoefte aan oefenquilts, en om daar nou gelijk de Antieke van Guute voor te pakken vind ik een beetje griezelig.


Ja, dus gauw een andere maken, maar met de hand is gauw niet zo vlug. Het genoemde Jubilee patroon wordt machinaal gepatched, en dat heb ik eigenlijk nog nooit gedaan! En zo besluit ik opeens van de week om me dit weekeinde bezig te houden met het maken van 20 blokken, en wel zoals de dame het patroon heeft beschreven. Ik vind het spannend!
Vanmorgen tijdens de bee bij mij thuis zelf lekker aan het snijden gegaan, en de eerste 8 blokken liggen in onderdelen klaar. Straks de overige 12 snijden, en de stof voor de sashings.

Het snijden is nog wel even een dingetje, want dat moet heel precies gebeuren, want straks worden de stoffen op elkaar gelegd en met het patchworkvoetje op 0,25 inch gestikt. Vaak moet er een diagonaal dwars over worden gezet, en daar vandaan aan beide kanten een naad van 0,25 inch. Dat is de reden dat ik normaal afhaak bij dit soort patronen! Nu blijf ik echter stoer en ga het gewoon proberen. Mijn lijst met quilts die ik wil maken is best wel heel lang, en als ik er wat machinaal kan maken dan scheelt dat al een hoop. Ik ben immers nu een werkende vrouw, en mijn vrije tijd is wat schaarser.
Dus wel zaak die goed in te vullen!

En zo snij ik dus vandaag dat het een lieve lust is. Of ik vandaag al achter de naaimachine kom weet ik niet, maar anders morgen. Ik ben zo benieuwd wat ik nou zo in een weekeinde kan doen! Kinderen zijn met vakantie, beste vriendin is met haar kroost ook net vertrokken, dus dit is mijn kans! Geen lange telefoontjes, onverwachte koffievisite of verleidingen tot een Ikea-bezoek of iets anders. Dit is mijn weekeinde!
De tijdens mijn laatste vlaag van opruimwoede naar boven verbannen naaimachine haal ik straks weer naar beneden, en dan gaan we lekker los.
Nou, ik ga gauw verder, maar ik laat hier gauw het vervolg zien!

Zwaai, Mar

maandag 23 juli 2018

Die arme juffrouw Scholten.....


Nu het weer in ons kikkerlandje zo op hol geslagen blijft, even een mooi gedicht van ons aller Annie M.G. Schmidt, gevonden door Elly op het internet.

PAS OP VOOR DE HITTE van Annie. M.G. Schmidt.

Denk aan juffrouw Scholten,
die is vandaag gesmolten,
helemaal gesmolten, op de Dam.
Dat kwam door de hitte,
daar is ze in gaan zitten
- als je soms wil weten hoe dat kwam.
Ze hebben het voorspeld: Pas op, juffrouw, je smelt!
Maar ze was ontzettend eigenwijs...
Als een pakje boter,
maar dan alleen wat groter,
is ze uitgelopen, voor het paleis.

Enkel nog haar tasje
lag daar in een plasje...
Alle kranten hebben het vermeld
op de eerste pagina.
Kijk het zelf maar even na.
Ja, daar staat het, kijk maar: DAME SMELT.

Die arme juffrouw Scholten...
helemaal gesmolten...
Als dat jou en mij eens overkwam...
Laten we met die hitte
overal gaan zitten...
maar vooral niet midden op de Dam.

zondag 15 juli 2018

Koffertjesvraag

Kennen jullie dat programma met die koffertjes en Linda de Mol? Daar worden altijd van die leuke kennisvragen gesteld, zo van hoeveel uren slaap je in een mensenleven?


Nou Linda, voor het nieuwe seizoen weet ik er nog wel één:

Hoeveel uur is een mens in zijn leven bezig met het zoeken naar spullen die kwijt lijken te zijn? Hebben jullie enig idee? Nou, ik ook niet, maar ik weet één ding wel: TE VEEL!
Ik moet naar teveel dingen zoeken, en vaak ook te lang. Ik ben redelijk slordig, maar zolang ik niet te rigoureus opruim weet ik feilloos alles te vinden. Maar, redelijk slordig van aard heb ik soms van die opruimmomenten. Dáár gaat het nou net fout!

Zo ruimde ik vroeg in het voorjaar op, liet zelfs een echte container komen en ging heel voortvarend te werk.
De Grabbelmand werd gevuld met de klussen voor dit jaar, en dat stapeltje boeken met quilts die ik toch echt wil maken werd zorgvuldig weg geborgen, want ik wilde me niet van de wijs laten brengen. Op een zwakke dag had ik toch echt een onbedwingbare lust tot die ene quilt, dus boek weer op tafel en eerst maar eens even nadenken over stoffen, kleuren en werkwijze.

Het bleef die avond bij nadenken, en de volgende dag sprak ik mezelf vermanend toe. Grabbelmand leeg maken, quilts machinaal quilten, dus weg met dat gevaarlijke, verleidelijke boek. Dát zijn voor mij de momenten waarop het mis gaat! Ik ruim dan op, leg het ver uit zicht en vergeet dan welke moeilijke plek ik er voor bedacht heb. Het mag dan nl. niet in de dagelijkse loop liggen, anders ga ik geheid weer overstag. Twee boeken, beiden van Blackbird Design werden op deze manier veilig opgeborgen.

Vrijdagmiddag op FB viel de naam van de quilt weer, en er bleken er meer te zijn die alsnog toch wel graag de quilt willen maken. Ja, dan is 1 en 1 twee, en 's avonds was er ook al een groep voor ingericht. Dat is dan toch een teken van bovenhand dat de tijd rijp is voor toch een nieuw project!
Jullie weten dat ik vanaf augustus in een drukke, leuke baan stap en ik zie romantische taferelen voor mijn ogen dat ik na een dag hard werken en kilometers maken thuis kom, snel een makkelijke doch verantwoorde eigen bereide  maaltijd maak om vervolgens ter ontspanning heerlijk wat steekjes te doen aan die al zo lang felbegeerde quilt.

Dus op naar boven, het boek pakken en beginnen dan maar. Ik vergoelijk het nog bij mezelf door te zeggen dat een nieuwe baan een nieuw project verdiend om het te vieren, en alle stoffen zijn al in huis. Ik heb zelfs besloten dat ik eens andere kleuren pak en een andere sfeer, en omdat ik de quilt associeer met de heerlijke herfstavonden wordt mijn versie natuurlijk een versie in herfstkleuren.
Top! Nog nooit zo snel besloten!
Boven gekomen ligt het boek niet waar ik het verwacht, dus ik zoek in de kronkels in mijn hoofd. Waar dacht ik een veilige plek te vinden? Had ik toen niet...... Nee, daar ligt het niet. O, wacht eens even, ik heb toen.. dus.....Nee ook niet. Kortom: ik zoek maar kom niet verder.

Ik vind prachtige andere boeken, ook van de dames, maar dat is niet wat ik wil. Ik wil die huisjes in die mooi genaamde lanen. Huppeldepuplane, en zie in gedachten al die late roos in de tuin. Ik word zelfs al een beetje boos op mezelf, want waarom ben ik niet gewoon georganiseerd en kan ik me niet aan de agenda houden. Het lukt me normaal op alle vlakken, waarom dan niet op hobby-gebied?
Voer voor psychologen, mopper ik om mezelf.

De zaterdag, normaal een dag bij uitstek om het zoeken voort te zetten zat deze dame super gefrustreerd met een volle agenda, dus de jacht op het boek kon niet geopend worden. Bij het naar bed gaan dacht ik het even te weten, maar nadat ik met heel veel moeite de laden van de kast open had gekregen bleken toch alle laden leeg en het boek niet gauw verstopt [ antieke ladenkast zonder handgrepen en zonder sleutels].
Zondagmorgen; en het verrekte boek i het eerste waar ik aan denk bij het wakker worden; Waar, oh waar kan het boek nou toch zijn?
Ik ga de zolder op, zoek alle tassen met nog op te ruimen spullen na, maar geen boek. Dan de voorzolder, maar nee, geen spoor van het boek.
Kleindochter is inmiddels binnen gekomen en helpt maar wat graag, want ze is gek op alle schatten die ik verzameld heb in de loop der jaren. Ik hoor haar zuchten van verrukking,  want regelmatig klinkt het"oh, oma, dit is echt te schattig" en dan kijk ik toch voor de zekerheid nog even op plank met handwerkboeken. En wat zie ik, helemaal achteraan:
Juist, het felbegeerde boek!

14 Sunflower Lane, ik ben onderweg!




zondag 10 juni 2018

Zondagse koffie en stemmetjes....

Vandaag is even helemaal van mij!

 Het was best een hectische week en dan heb ik zo'n dag echt wel nodig! Langer blijven liggen dan normaal, en nu met een lekkere melkkoffie even een rondje door blogland en Facebook.
Gisteren gelukkig even het huis door geweest, en de verleidingen van de tuin laat ik even voor wat ze zijn!

 Nu liggen de lapjes te roepen:

Het feathered Star topje vraagt om gedubbeld te worden, en roept dat ze het eerst gequilt moet worden, want ze is immers bescheiden in formaat!
Nee, roept mijn Winter Welcome, ik eerst, want ik moet nog een rand krijgen van flying geese, en dan ben ik zeker voor de winter klaar!
Nee hoor, zegt mijn Blackbird topje, ik lig al op de quilttafel van de naaimachine, en mijn garen is immers al ingeregen!
Mijn Rosewood Cottage heb ik nog net op tijd de mond kunnen snoeren, want Gertrud en mijn Sjaan liggen daar keurig opgevouwen bovenop. Ze kan roepen, maar haar stem wordt gesmoord!



Ik grinnik, want menigeen met stemmen in het hoofd ligt bij een arts op de pijnbank of wordt volgestopt met bergen medicijnen. Wij handwerkers horen niet anders dan stemmetjes: : Doe dit, doe dat, maak mij af, of maak van mij alvast even een proefje om te kijken hoe ik word.

Soms worden ze genegeerd, soms beloond, maar we worden er allemaal aan bloot gesteld. Heb je een grabbelmand vol, dan heb je net iets te vaak geluisterd naar het stemmetje der verleiding!
En dan te bedenken dat ik gerust nog zo'n mand kan vullen!

Ach, de één heeft stemmen, de ander een kleine muis, maar in plaats van medicijnen hebben wij een eigen spreekwoord:

A block a day keeps the doctor away!

Het is gewoon een feit! Beroof ons van onze lapjes en we vullen gerust ook wacht- en spreekkamers, worden voer voor therapeuten en een kostenpost in de zorg. Ik pleit dan ook vurig voor een fiscaal voordeel van zo'n 100 euro per maand, want wij zorgen zelf voor onze volksgezondheid. 
Daarnaast zijn we hartstikke sociaal en hebben we voor wie het nodig heeft een bemoedigend woord.
Wij werken samen, maken community's  en helpen en inspireren elkaar.


Ik heb net even een leuk college bekeken van die leuke TV neuro specialist dr. Erik Scherder. Als hij toch eens in onze hersenpan zou kijken, wat zou daar dan te lezen staan?
Nam in de gauwigheid ook nog een tip van hem mee: 
Bewegen we tijdelijk te weinig door onze hobby? Zorg voor iets te kauwen, desnoods kauwgom, want onze hersenen varen daar wel bij!

Fijne week allemaal en een zwaai van Mar

vrijdag 1 juni 2018

Voortmaken!

Zijn jullie al mooi weer moe? Ik wel een beetje (veel), want het is me veel te warm! Gelukkig wordt het komende week iets minder, en dat komt even goed uit. Ik wil immers voor 15 augustus een aantal dingen van mijn lijst kunnen schrappen, want ik denk dat ik het heel druk ga krijgen!

Van de week moest ik weer naar Amsterdam; de puntjes moesten op de ï en mijn contract moest getekend worden, en ik viel van de ene verbazing in de andere. Ik krijg een auto van de zaak en krijg ook nog eens een leuk budget voor niet-werk gerelateerde scholing. Italiaans leren, een kookcursus, een quiltcursus of toch die studie die ik eigenlijk wil doen: aan mij de keuze. Mijn salaris is ook beslist heel fatsoenlijk te noemen.
Ik heb ook mijn teamleden ontmoet, en dat was een hele hartelijke ontvangst! Ik voel me dan ook echt welkom.
Ik ben al gepolst of ik ook meer uur wil werken, want door mijn kennis van de volkshuisvesting ben ik overal inzetbaar. Het voelt zo luxe!

Hoewel het vandaag pas 1 juni is ben ik al wel volop voorbereidingen aan het treffen. De bezem gaat even flink door het huis, ik ruim nog meer op, ben heel druk in de tuin en wil ook nog heel veel projecten afronden de komende weken.
topje voor het quilten

Vandaag de bies gemaakt voor het kleine Dear Jane topje, dat ik eerder al machinaal quiltte. Vanavond tegen zomen, dan door het water slaan i.v.m. de soluvlies waar het patroon op was getekend en dan kan die ook van de lijst. Dan nog even een kleintje wegwerken waarvoor ik nog flying geese wil naaien als rand.
Met een beetje geluk kan ik dit weekeinde dus ook mijn Winter Welcome afvinken!


Door de warmte ben ik ook nog niet begonnen aan de vogeltjes, maar vanaf komende week wil ik er toch wel elke week een paar maken. Dat lijkt me toch zo leuk!

Een tijdje geleden vertelde ik al dat ik zat te broeden op iets echt nieuws. Het was een foto van een antieke quilt die me maar niet los liet, en waar ik niet voldoende van wist. Ik heb achterhaald waar de quilt ooit tentoon is gesteld, en heb contact opgenomen met het museum . Wie de maker is is onbekend, wel staat vast dat de quilt ergens rond 1800 in Engeland is gemaakt. Daar is hij destijds gekocht door een Amerikaanse lerares, die een jaar studenten les gaf in Londen rond 1960.
Een jaar voor haar overlijden heeft ze de quilt geschonken aan het Denver Art Museum, en daar is hij eenmalig tentoon gesteld. De dame heette Amy Stearns Goodell,
De foto heb ik afgedrukt en naar de drukker gebracht, die hem voor me heeft afgedrukt op drie grote stroken, zodat ik het over kan nemen en er een patroon van kan maken.
De quilt noem ik uiteraard naar Amy, en wel Mrs. Amy Stearns Goodell's Legacy.
En dan gaat dit hem worden:



Dat lijkt me nou eens een geweldige uitdaging! Het zal heerlijk zijn om straks aan Amy te kunnen werken, dus gauw de mand leeg maken en aan de slag dan maar!

vrijdag 25 mei 2018

Vogelvirus

Het kan niemand ontgaan zijn: er waart een flink vogelvirus rond. Op Facebook, in blogs, overal duiken vogeltjes in allerlei mooi stofjes op. Ze zijn echt schattig, en Janine Alers van
The House of Quilts heeft er een mal van laten maken, die je bij haar kunt bestellen. Slim bekeken, en ik gun haar haar succes van harte!

Ook ik ben al jaren weg van vogeltjes; ik heb alleen niet zo'n zin om allemaal dezelfde vogeltjes te appliceren. Dat lijkt me gewoon veel te eentonig. Zo zat ik op een morgen lekker te surfen op zoek naar prachtige free motion quilt ideeën voor de groep op FB toen ik een prachtig voorbeeld zag van quiltwerk met: ja hoor, gepatchte vogeltjes! Ik werd op slag zwaar verliefd.


Zeg nou zelf, is het een pracht of niet?

Nou, dan zoek je verder, komt bij wat losse blokken van deze vogels uit, allemaal even mooi en schattig overigens, en ik liet deze foto al op FB zien, tot Jet van Quilt at Home kon vertellen van wie de quilt was met een link waar je kunt bestellen. Top!
De ontwerpster is Margot Languedoc van The Pattern Basket. Ze heeft ook een heel leuk blog.

Ik werk niet met een creditcard, dus vanavond een Paypal-account aangemaakt, er gelijk maar even wat geld op gezet, patroon als PDF besteld en 9 minuten later had ik het patroon al in mijn mailbox van de andere kant van de wereld. Wat een snelheid!
Voor het geld hoef je het niet te laten, want ik betaalde $ 9,95 oftewel € 8,81. Het patroon heet heel simpel Feathers.

Het wordt de komende dagen warm heb ik begrepen, dus morgen maar bijtijds boodschappen doen. Daarna geldt voor mij een OPHOKPLICHT!

Zwaai, Mar

maandag 21 mei 2018

Durf het bijna niet te vragen.....

....maar  mag ik een paar dagen regen alstublieft?
Ik gun iedereen natuurlijk mooi weer, maar er zijn zoveel dingen die tegelijk aan me trekken. De tuin, en die is nu zo warm. Het huis, maar daarvoor is het veel te mooi weer, en de lapjes, want ik heb zoveel ideeën en inspiratie. De tijd, want voor ik het weet is het 15 augustus en ga ik aan het werk.

Mijn kamer is een bloemenzee met al die prachtige boeketten die ik mocht ontvangen! Zo lief allemaal, en zo feestelijk! Ik blijf mezelf knijpen, en heb het nu ook zwart op wit. Deze herintredende vrouw is niet afgeschreven maar doet volop mee!

Ik heb inmiddels één topje machinaal gequilt. Deze zou ik eigenlijk met de hand quilten, maar de tijdwinst haalde me over om het machinaal te doen, en omdat liever af dan perfect hier nu het devies is ben ik gezwicht, en ik ben er blij mee. Bijsnijden, soluvlies oplossen en biezen, en dan is het klaar.
De volgende ligt al naast de naaimachine, en dat is het topje van Blackbird Design. Ooit gemaakt om het machinaal quilten te kunnen oefenen, en die tijd is nu aan gebroken.

Ik ga ophouden met spastisch doen en uitstellen en ga het gewoon doen. Hoe stoer is dat!
Nog even en uurtje de tuin in, dan koken zodat het vast klaar staat en dan is de rest van de dag voor Blackbird!

woensdag 16 mei 2018

Girlpower!



Zondagavond om half 12 schreef ik mijn eerste sollicitatiebrief in 32 jaar tijd, en die verstuurde ik per mail.  Ik was al wel op vrijwillige basis voorzitter geworden van een huurdersvereniging, en heb me daar volledig toe ingelezen en voorbereid. Dat was veel werk, en soms ook hele moeilijke kost. Cursussen gevolgd, héél veel vergaderingen gehad, en ik kan gerust zeggen dat ik keihard op weg ben gegaan naar een nieuwe toekomst voor mezelf zonder mijn Lief
Tot mijn verbazing kreeg ik maandagmorgen om kwart voor 9 telefoon, met het verzoek of ik woensdagmorgen in Amsterdam kon komen op gesprek.
Graag natuurlijk, en zo stapte ik vanmorgen in de auto. Ik was nog in Amsterdam toen ik gebeld werd dat ik de baan krijg! Ik stak met kop en schouder boven de mannelijke tegenkandidaten uit, hoewel ik technisch nog wel wat bijgespijkerd moet worden. Ze vinden mijn verdere kennis en ervaring zoveel meerwaarde hebben dat de baan voor mij is.
Er kwam nog een leuke opmerking bij: Jij hebt in je pink meer flair dan wij in ons hele lijf!
Het was goed dat ik de auto even op de vluchtstrook had gezet, want er vloeiden wel wat traantjes.
Ik heb er zo hard voor gewerkt, en het op eigen kracht zo ver gebracht. Herintreder, 54 jaar, kansloos, dat is wat je normaal hoort.
Nee, zeg ik, ga wat doen, maak je nuttig, en doe wat je moet doen alsof je er voor betaald wordt.
Blijf positief, en geef niet op.
Nu, anderhalf jaar later kan ik het verzilveren.

Ik ben zo trots!

Groet van Mar

zondag 13 mei 2018

Zo wil ik wel huiswerk krijgen

Och, wat een lieve, leuke en warme reacties kreeg ik van jullie op mijn blogje van gisteren. Echt hartverwarmend; ik voelde me even helemaal gedragen. Top meiden!!

Vandaag maar eens aan mijn huiswerk begonnen voor de FB groep Machinaal doorquilten. Ik had de laatste weken steeds al wat geoefend, maar werd tot vandaag nooit echt blij van het resultaat. Nu was Maxima aan de beurt, en ik kreeg het slimme idee om er een nieuwe naald aan te wagen. Wat schetst mijn verbazing? Het liep gelijk goed! Dat ik dat niet eerder had bedacht!
En dit is Maxima geworden:



Ik hoop dat het te zien is, want wit fotograferen blijft lastig. Op het FMQ Academy blog heb ik beschreven hoe ze tot stand is gekomen. Ja, de FB groep heeft ook haar eigen blog gekregen, nl. deze

Oh, wat was het lekker om na een hele rare, drukke week eens lekker tijd te hebben om achter de machine te gaan zitten en het gewoon te doen!
Een vriendin van mij was maandag in een vlaag van schoonmaakwoede komen te vallen, en ze brak daarbij haar schouder op 2 plaatsen. Niet handig als je alleenstaande moeder bent met 2 kinderen. Wat zij niet wist was dat wij, een aantal vriendinnen, voor donderdag een verrassingsetentje met haar hadden gepland in een restaurant, omdat ze vrijdag 50 werd en ze dit eigenlijk niet wilde vieren. We konden haar dus gerust een Oudejaarsavond aanbieden zonder haar wens te negeren. Ze hoefde immers haar verjaardag niet te vieren!

De val gooide dus roet in het eten, en in plaats daarvan heb ik in overleg met haar donderdag een barbecue georganiseerd voor 14 personen, en dat was leuk en gezellig. Ik ben nu haar mantelzorger, doe af en toe wat in huis, haal de boodschappen en breng haar overal heen. Je kan er maar druk mee zijn!
De rustige zondag met spelen met de machine was dus echt even een luxe moment voor me!

Schreef ik gisteren over de mogelijke rand rond het Winter Welcome Borduurtje dan vertel ik vandaag dat de sterrenrand niet doorgaat. Ik moet nog ander huiswerk oefenen, en daarvoor heb ik een rand van flying Geese nodig. Als ik die dus om het borduurtje maak sla ik 2 vliegen in één klap: het borduurtje wordt afgewerkt en ik kan het doorquiltpatroon oefenen op de machine. Slim!!

Nou, ik ga nu even wat eten, vanavond nog even spelen met lapjes en er van de week weer fris tegenaan! Er moeten nu immers gansjes genaaid worden, en ik wil ook graag de bovenrand van de Rosewood Cottage afmaken, want dan kan de quilt in elkaar. Dat zou toch wel heel fijn zijn!

Zwaai, Mar


zaterdag 12 mei 2018

Spitsuur? Nee, spitsjaar!



Als je gaat lezen: pas op, want dit keer wordt het een lang blogje! Want al zeg ik het zelf: ik ben zó goed bezig de laatste tijd! Zoals jullie weten ben ik druk  met de Grabbelmand. Ik bedenk alleen opeens dat ik daar helemaal geen plaatje van geschoten heb! En voor wie het niet weet: ik heb op 31 december een mand gevuld met werkstukken die ik toch echt dit jaar af wil gaan maken. Er zit van alles in, klein en groot, in verschillende stadia.
Kom, dan neem ik je even mee.....

1) Allereerst mijn Dear Jane; 


de grote foto stond al in een eerder blogje, dus ik volsta nu met een kleine foto.  In januari moest ik nog 16 blokjes en 13 punten maken, plus nog een hoekblok, en die heb ik eind maart afgemaakt. De top is klaar, en ik wil haar dit jaar (machinaal) gaan doorquilten.

2) Gertruds Coverlet 

Middenstuk was al lang geleden gemaakt en ook de rest was al genaaid, het moest alleen gekoppeld worden. De grote vraag was of het zou passen, want ik werkte volledig zonder patroon en ik stelde het koppelen maar uit. Begin april ging ik er echt voor zitten en nu is het een geheel. Top klaar, nu nog dubbelen en wederom machinaal quilten.

3) Het Lentequiltje

Het topje was lang geleden gemaakt. Het was zelfs in een overmoedige bui al gequilt en had alleen nog biezen en een tunnel nodig. Eindelijk op Koningsdag, 27 april helemaal afgemaakt! Kan dus definitief van de lijst en is uit de mand!

4) The Rosewood Cottage

Ach, waarom nou toch zo lang laten liggen? Het middenstuk, 4 log cabins en 2 randen zijn al jaren klaar. Vorige week de onderrand gemaakt (het hekje) en vandaag de applicaties gefestonneerd.

Nu nog de bovenrand, en dan kan het in elkaar en heb ik mooie blokken om het free motion quilten te kunnen oefenen. 't Zou fijn zijn als ik dat dit weekeinde kan doen! Het afmaken dan wel te verstaan!

En ja, het feitelijke afmaken gaat reuze vlot en is een werkje van niets, maar het bleef natuurlijk liggen omdat mijn smaak is veranderd. Ik ben enorm gaan houden van quilts met een antieke uitstraling, en deze is vooral fris en kleurig. Daarom ook geen angst om straks door te quilten; het is een hele leuke oefenquilt en mijn lieve kleindochter 't Roosje in de Knop wil hem maar wat graag op het logeerkamertje opgehangen zien!

5) Een miniquiltje Dear Jane

Ooit begonnen in groen en rood, tot ik bedacht dat ik blauw, roze, bruin en rood wilde. Opnieuw begonnen, en hiervan een klein quiltje gemaakt om het doorpitten te oefenen. Dat is dus voor de verandering een handprojectje. Nou heb ik net een super de luxe stoel gekocht met een linnen bekleding, dus als ik nu ga zetelen kan het met een fijn handwerkje bij de hand. Hier even een foto erbij van de fijne stoel.

Met stoffen leuning altijd een speldenkussen bij de hand!
In het poppenwiegje ernaast kruipt elke avond Rakker, één van de asielkatten die bij me in is getrokken. Elke avond tegen kwart over 9 kruipt Rakker erin en gaan zijn luikjes dicht! Zo schattig!
Het quiltmotief is getekend op soluvlies; dat zou ik nu niet meer doen maar ik was al begonnen met de steekjes en laat het nu maar zitten!

6) Een Feathered Star blok. 


Ooit gemaakt om er het middenstuk van Gertruds' Coverlet mee te beginnen, tot ik een andere ingeving kreeg. Geen malheur, want nu is het wederom een perfect blok om het FMQ te oefenen!
Het formaat is dat van een kussen, en zo maak ik hem ook af. Het is even blijven liggen, maar uiteindelijk doe ik er vrijwel altijd iets mee, en een leuk detail zit 'm in de geborduurde corners.
Vanmorgen onder de naaimachine gelegd om de bloemetjes te festonneren. Dat maak ik vandaag nog wel af, en dan strijken, dubbelen en oefenen maar! Is íe straks klaar, dan hang ik hem bij mooi weer in de tuin, samen met het Lentequiltje. dat wordt gezellig zitten!!

7) Een Quaker merklap in lieve kleuren


Eigenlijk een kerstsampler, maar een kniesoor die daar op let. Gemaakt om achter mijn bed een hele wand van merklappen te maken. Zover is het niet gekomen. Wel is het voor mij een dierbaar lapje, want ik begon er aan in januari 2013, en zat aan het ziekbed van mijn vader te borduren. Pap hoorde op 21 januari dat hij kanker had en stierf 3 weken later. Hij genoot van mij aan zijn bed met het lappie, en bleef zijn duim maar opsteken. Ik ga hem afmaken als quiltje, en de rand dan mooi machinaal doorquilten.

Zijn jullie er nog? Dan ga ik nog even door want de mand is nog niet leeg!

8) Het schattige beursje vanStacy Nash


Het kleine lapje was zo geborduurd. Echt een werkje van niets, al had ik liever iets andere kleurtjes gebruikt, maar dat kan altijd nog als ik even niets te doen heb (LOL). Het beugeltje ligt al jaren te wachten, en ik heb ze in soorten en maten. Op de foto de beugeltjes voordat ik ze opborg!
Op het moment van schrijven bedenk ik alleen dat ik niet weet waar ik ze heb liggen, maar dat kan niet ver zijn. Het aanzetten van het beugeltje is dan zo'n klusje dat ik uitstel omdat ik er tegenop zie, dat kleine priegelwerk! Nou zeg nou zelf, is toch te lief om te laten liggen?

9) Borduurtje Winter Welcome


Hoewel ik nog veel meer borduurtjes heb liggen waar ik ooit nog wat mee wil, is dit een gezellig winterhuisje. Lang geleden geborduurd, en nu past het eigenlijk pas bij mijn interieur, want ik heb de woonkamer gerestyled vorig jaar met een taupe wand, taupe/ grijze  stoelen en antiek blauwe lampenkappen. Van de winter kan deze als quiltje afgemaakt wel ergens aan de muur hangen zonder uit de toon te vallen. Kijken wat ik er langs zet, sterren misschien, maar dat bedenk ik nog wel als hij aan de beurt is. Deze winter hangt hij in elk geval!

10) Mini topje Blackbird Design


Dit blokje werd ooit door mij gemaakt om het machinaal quilten te oefenen. Echter, toen het erop aan kwam vond ik het blokje zo schattig dat ik het vervolgens niet durfde te quilten, want stel dat ik het blokje zou verpesten. Dat is de reden dat ik soms zo moe word van mezelf! ik kan nu kiezen of delen: of ik quilt hem volgens plan met de machine en maak er een mooie oefening van, of het blijft tot het einde der dagen onaf in de mand. Kortom: weer een heerlijk oefenproject!
Het plan was om er nog 3 te maken, zo leuk langs de trap naar boven. Of dat er ooit van komt weet ik niet.....

11) De Old en New uit een boek van Petra Prins
Ik vind hem zelf zo mooi geworden!

Bij haar kocht ik het middenstuk met vogel, en met mijn eigen stofjes werd het een leuke top. Echter, toen kwam er weer het koudwatervrees, want ik durfde het niet aan om het daadwerkelijk met de machine te quilten, en ja handquilten, daar had ik immers geen tijd voor! Zou je me onderhand de nek niet omdraaien? maar, je begrijpt het vast wel het komt nu goed van pas. Sterker nog: het is nu de ultieme oefenquilt voor die leuke filmpjes van Angela Walters! Blij dat ik een paar jaar gewacht heb!

12) The Lacequilt


Hekkensluiter is mijn Lacequilt. Hier is alleen een begin mee gemaakt, en het is/ was de bedoeling om er met behulp van FMQ echt iets bijzonder van te maken. Alleen was de tijd er nog niet rijp voor, of althans ik was nog niet rijp. Dat geeft helemaal niets! Ik ben immers lekker bezig en leer mezelf veel vaardigheden aan. Ik ga de komende tijd een rulerfoot kopen bij mijn machine, en vervolgens een verzameling aanleggen van al die handige linialen die je bij het quilten kunt gebruiken.
Het kant wat je ziet is geknipt uit gordijnvallen, ooit gekocht bij een Kringloopwinkel in Staphorst. Ik ben nu bezig met het kanten gedeelte extra vulling te geven, zodat het lekker flussy wordt.
Eerlijk gezegd vind ik het veelbelovend! En het leuke is: het is helemaal vanuit mezelf ontstaan. Geen patroon, geen voorbeeld, maar gewoon lekker zelf creatief aan de slag gaan.

Hoe is het gezegde ook alweer. Creatieve mensen hebben geen troep maar ideeën?
Ik ben ervan overtuigd dat de Grabbelmand leeg is aan het einde van het jaar. Ik weet ook zeker dat ik hem ook nog wel een keer kan vullen, want er ligt nog een top van de Passion Sampler, van de Antieke Quilt van Guute en nog veel meer moois. Gelukkig maar, want dan heb ik volgend jaar ook weer iets om van te vertellen! Ik vraag mezelf zelfs af of ik wel genoeg in de Grabbelmand heb gestopt, want sommige dingen zijn toch echt zo in een paar uurtjes gepiept. Nou ja, als de mand leeg komt kan ik hem altijd nog weer eerder vullen, want het werkt wel voor mij.
En voel ik mij gehinderd door al dat onafgemaakte werk? Niet in het minst, al voelt het wel fijn nu om er mee bezig te zijn. Af of niet af, het zijn mijn schatten. Och, ik maak vast wel een keertje weer een leuk borduurtje, en ik hou vast nog wel eens ergens wat blokken van over, maar uiteindelijk krijgt het allemaal een bestemming of een doel. En stiekem ben ik ook blij dat er dingen zijn blijven liggen, zodat ik nu perfect oefenmateriaal heb voor het quilten. Ik weet nu van mezelf dat ik op dat vlak echt stappen wil gaan zetten, dus het komt nu toch maar goed van pas! Mijn zusje zou zeggen: dingen lopen niet voor niets zoals ze gaan.

En ben ik nu alleen maar bezig met de Grabbelmand? Nee joh, stel je voor! Ik werk ook nog aan de Antique Wedding Sampler van Di Ford Hall, en eigenlijk wil ik die eind van het jaar ook af hebben. Die maak ik quilt as you go, dus binnenkort met het quilten maar een begin maken. Over deze quilt in een later blogje meer! En ik zit in de startblokken om nogmaals een Sjaantje te maken, want ik mis die blokjes echt. Dat is ook nog een verhaal op zich.

En dan is er natuurlijk mijn huiswerk nog, van ons groepje op FB Machinaal Doorquilten. Ik moet dit weekeinde Maxima nog quilten. Kijk, is ze niet mooi met haar haar in een wrong en die koninklijke hoed?
Ze zit al getekend op de stof, dus gauw een sandwich maken en gaan.
Daar zal ik de volgende keer van vertellen!

Tot slot nog even een feitje vermelden waar ik trots op ben. Sinds de tweede week van februari 2016 ben ik niet meer iets nieuws gestart. Goed, privé gebeurde er het nodige waardoor ik er ook geen zin in had, maar we zijn wel 27 maanden verder! Maar nu is de tijd gekomen dat ik ook ruimte maak voor iets nieuws.
Wat precies daar zit ik nog op te broeden, maar ik heb eigenlijk wel zin in iets unieks. Iets waarvoor ik wat meer moeite moet doen, en wat ik niet overal al tegen kom.
Gertrud's Coverlet kwam immers ook uit mijn eigen koker, en dat vond ik best wel heel leuk om te doen.Wel heb ik daarvoor de hexagonster uit een boek van Di Ford gebruikt. De rest kwam erbij vanuit mijn eigen stofvoorraad. Het geeft zoveel meer voldoening!

Oh, nou wordt het toch weer even spannend, want ik heb de ontbrekende plaatjes nog even geschoten, want ik had nu de camera voor het grijpen nu die een vaste plaats heeft gekregen. Ook de batterij was opgeladen, want ook dat heeft nu een vaste plek. Nu is de enige vraag :waar is dat verrekte snoerke? Zodra ik hem heb krijgt die ook een vaste plaats! Goed bezig, niet!

Nu eerst nog even grabbelen! En Mar, als je dan toch gaat grabbelen, grabbel dan ook wat in de tuin en het aanrecht!

Groet, en een heel fijn weekend,

Mar







woensdag 9 mei 2018

Machinaal Quilten met Babette

De laatste tijd heb ik veel blogs en filmpjes gezien over het machinaal quilten en free motion quilten.
Soms zie je dingen voorbij komen dat je denkt; hoe kunnen mensenhanden dit nou toch maken, zo mooi. En hoe meer ik zie, des te meer ik gefascineerd raak!
Dat wil ik ook!

Ik heb ontdekt dat er diverse handige linialen voor ontwikkeld zijn, en als je dan een rulerfoot hebt bij je machine dan kun je mooie resultaten behalen met  je machine. Een rulerfoot is een voet met een hoge metalen rand, zodat hij niet onder de liniaal kan schieten.
Een  handige en leuke liniaal is van onze "eigen" Babette van Hattem, van Rule the Rulers

Babette maakt niet alleen prachtige quilts die ze vervolgens ook nog eens heel prachtig doorquilt met de naaimachine, maar ze geeft ook regelmatig cursussen als ze in Nederland is.
Ze woont sinds een paar jaar met haar gezin in het mooie Umbrië, in Italië.
Van haar hand is deze mooie liniaal
"

Wil je weten hoe het werkt kijk dan even naar het volgende filmpje:



Daar word je toch blij van! Wat zal het leuk spelen zijn met zo'n liniaal op je quilt! De mogelijkheden zijn eindeloos.
Ik denk dat er van haar hand wel meer ontwerpen zullen komen. Ik hou jullie dus op de hoogte!

Wil je zo'n mooie liniaal wel winnen, kijk dan even op de Rule the Rulerpagina op Facebook, like en deel en wie weet win jij dit mooie speeltje!

Groet van Mar

donderdag 3 mei 2018

van de Hak en tak

Vanmorgen eerst maar eens begonnen met een rondje door blogland, want oh, wat zou het jammer zijn als al die leuke, inspirerende blogjes zouden verdwijnen. Een blogje heeft toch echt meer body dan een berichtje op FB! Ik hoop dat er meer mijn voorbeeld gaan volgen, want het is te leuk!
Toen op zoek gegaan naar de camera, want die was ik al 14 dagen kwijt. Eindelijk gevonden, had er tig keer overheen gekeken, maar nu heeft hij gelijk een vaste plek gekregen. Dat overkomt me niet meer! Foto's eraf gehaald, en gezien dat ik jullie mijn Dear Jane nog niet heb laten zien. Nou, hier komt ze:

Ze is zo groot dat ik haar niet meer geheel op de foto krijg, maar ze is compleet! En ik maak haar nog een keer, maar daarover een volgende keer meer.

Tegenwoordig woon ik niet meer alleen met Dorus, mijn jeweetwel kater. Er zijn 2 katten van de achterburen permanent bij me ingetrokken, en een derde loopt hier sinds een week ook in en uit. Ze zijn allemaal van dezelfde familie. Kregen kinderen, wilden de katten niet meer in huis, gaven ze alleen nog eten buiten, in een kleine tuin waar niets te beleven viel. Zo kozen ze mijn zonnige achtertuin om lekker in een stoel in de zon te liggen slapen, en toen het kouder werd verhuisden ze mee naar binnen. Nu krijg ik ze bijna niet naar buiten, want ze zijn bang om weer buiten de deur gezet te worden. Er zit een Maine Coon bij, een echte raskat, en die was zwaar verwaarloosd. Hij heet Bob, en was heel erg schuw. Vloog in het begin de tuin uit als ik buiten kwam, maar tegenwoordig kruipt hij zelfs bij me op schoot. Ik heb wel veel werk aan hem gehad, want zijn lange haar was helemaal vervilt, maar met veel geduld heb ik alles weg kunnen krijgen en nu heb ik een dankbare, gelukkige kat. Mijn Dorus vindt alles goed! Rakker, die eigenlijk Snoopy heet, is het meest aanhankelijk. Als het aan hem lag lag hij de hele dag op schoot. Dat kan natuurlijk niet, want ik ben weer volop met de lapjes bezig als ik geen andere verplichtingen heb!






Van de week kocht ik dat schattige rieten poppenwagentje, want ik bedacht dat Rakker dat misschien fijn zou vinden als mandje. En ja hoor, hij kroop er gelijk in! Ik zal een mooi klein quiltje voor hem maken, zodat het er nog fijner toeven wordt! Snijdt het mes aan 2 kanten, want dan kan ik het FMQ weer fijn oefenen.

Het groepje Machinaal Doorquilten op FB is zo leuk! Velen beginnen net, maar het is zo leuk om te zien hoe ervaringen worden uitgewisseld en problemen met elkaar worden opgelost. Ik had vooraf niet kunnen bedenken dat het zo'n leuk kluppie zou worden. We zijn inmiddels al met bijna 300 vrouwen!
We leren zo een hoop met elkaar, van elkaar en verder is het vooral een kwestie van kilometers maken, oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Zo is het in elk geval geen straf!





Zelf  zit ik nog even vooral in de afmaakmodus, en heb gisteren het hekwerk gemaakt voor mijn Rosewood Cottage. Vandaag het leuke deel: de applicaties, en die mogen voor deze quilt met Luiewijvenplak, oftewel vliesofix.


Als ik zo doorga kan ik morgen aan de bovenkant beginnen en kon de quilt dit weekeinde wel eens af gaan komen! Heerlijk, en gelijk oefenmateriaal voor het Free Motion Quilten! Nu niet denken: oh, maar wat als ik het verpruts, nee, want anders had de Rosewood misschien nog wel jaren vergeten in een hoek gelegen. Soms begrijp je ook niet waarom je niet even hebt doorgepakt en de quilt al eerder afgemaakt  had, maar mijn zusje zegt altijd "niets is zonder doel" en nu ik zo enthousiast ben over het FMQ zou dit de bedoeling wel eens kunnen zijn!


Ach, aan dit jaar ben ik begonnen met het gevoel van "Het wordt mijn jaar". Als je 2018 bij elkaar optelt krijg je een 11, met andere woorden het is een 11-jaar. Dat blijken vaak bijzondere jaren te zijn, en ik heb mijn hele leven al iets met 11. Ben op de 11de geboren, getrouwd, en ik woon op nr. 11.
Ik heb ook echt het gevoel dat ik vleugels heb gekregen, zowel in mijn werk als thuis, en daar geniet ik van. Het is mijn jáár!

Nou, het luie wijf lonkt, dus ik ga gauw aan de plak!

Tot gauw, Mar

Een grabbel en een babbel

Mijn Rosewood Cottage schiet nu echt lekker op, en dat komt goed uit, want in mijn hoofd zit alweer van alles te broeden. Vorig jaar niets nieuws gestart, was ook niet nodig want "het"was er nog niet helemaal, maar nu begint het toch wel weer erg te kriebelen.
De Grabbelmand is natuurlijk nog niet leeg, maar het jaar is ook nog lang niet om, en deze dame houdt wel van afwisseling.
En er is nog zoveel dat ik toch echt gemaakt wil hebben! Zo droom ik al jaren van een cheddar quilt, en op Pinterest heb ik een board helemaal vol. Hier een kleine bloemlezing:

Deze zou bij mij dan echt cheddar worden....





Oh, daar waag ik me nog niet aan, want oh, dat quiltwerk.....



Hier vind ik het hele sfeertje toch wel weer top....

Als ik ze zie wil ik wel direct beginnen! 
Toch blijf ik nog even braaf, en hou me aan het
oorspronkelijke plan.

Zwaai, Mar