Translate

dinsdag 19 december 2023

19 december 2023

 Tja, ik blijf aan het voorstellen! Maar nu had ik een legitieme reden om lang afwezig te zijn, want wat ik ook probeerde: ik kwam niet meer op mijn blogspot account. Ik kon me aanmelden wat ik wilde, maar geen blogspotportaal  te zien. Een drama!

En toen kreeg ik vanmiddag opeens een ingeving en voilà, daar ben ik weer! Toch wel blij, want ik wil eigenlijk wel weer wat regelmatiger gaan bloggen. En dat omdat ik me eigenlijk zorgen maak. Ik vind dat de wereld zich in rap tempo verhardt, en dat er steeds minder cohesie is in de maatschappij. Steeds meer is men gericht op het individueel, of het kleine samen. Maar mensen zijn geen eiland! Berichten zonder foto's op Facebook worden niet meer gelezen, en Instagram  wordt vaak ook enkel een like.  

Daarom wil ik weer gaan bloggen, en meer gaan delen. Daarom ben ik ook toegetreden tot het bestuur van Vereniging MerkWaardig, van oudsher een vereniging voor liefhebbers van Merklappen. Door interne problemen heeft de vereniging het wat zwaar, maar dat gaf mij juist een prikkel om mee te willen doen. Borduren breder trekken dan merklappen, breder dan kruissteekjes, en mensen enthousiast maken om samen te borduren. Dat kan met een gezamelijk project, zoals de SAL 2023 oftewel het Borduur Maar Mee project dat zondag van start is gegaan. Je vindt het hier




Bovenstaande foto is van Corrina van Wijk. Zij heeft het ontwerp gemaakt van de vrije borduurvariant van het Borduur Maar Mee project. Ook maakte zij deze uitvoering.
Er is ook een kruissteekvariant van de hand van Lies Bos. Die vind je ook op de pagina van Hart voor MerkWaardig op Facebook.
De patronen zijn gemaakt naar een idee van Nienke Looijen.

Dus heb je zin in een leuke  Days before Christmas? Doe gezellig mee!


Wordt vervolgd!


Zwaai, Mar





woensdag 14 juli 2021

Opnieuw voorstellen?

Oef, het is zo schandalig lang geleden dat ik geblogd heb dat ik me bijna wel opnieuw mag voorstellen!

Kennen jullie me nog, Mar, groot warhoofd, dol op lapjes en draadjes, snel in voor een leuk project maar minder snel in het afmaken. Die dus. Die ook graag gewoon gezellig kletst, kookt, tuiniert, leest, muziek luistert en nog veel meer.

Nog altijd bezig met lapjes, en sommige lapjes zijn onderhand wel hele lappen geworden!

Eerst maar eens deze schoonheid. Dit is mijn Gertrude. Er is inmiddels één verschil met de foto:
ze is nl. afgelopen zaterdag door mij, met hulp van een vriendin gedubbeld!
Ja, dat lees je goed. Echter, ik wil haar graag machinaal gaan quilten. Dat heb ik heel lang niet meer gedaan, en het is überhaupt heel lang geleden dat ik mijn Bernientje heb aangeraakt. 

Tja, dan krijg je koudwatervrees. Maar, ik heb ook nog een andere top liggen, de Old & New, een stuk kleiner, en daardoor handzamer. Maar ja, ook om die door te quilten was er sprake van koudwatervrees. Dus, een klein oefentopje gemaakt, één blok uit een quilt van de dames van Blackbird Design.
Toen het blok gemaakt was, vond ik hem eigenlijk te mooi om met quilten te verpesten, dus kwam het machinaal quilten dus nog niet van de grond.


Dat is toch ernstig, niet!
Ik vind dus dat ik mijn leven moet beteren. Dat ik het machinaal quilten weer moet oefenen, zodat ik eerst dan maar het kleine topje kan doen, daarna de iets grotere en tenslotte de Gertrud. Strak plan?

Wordt vast vervolgd,

Zwaai, Mar

dinsdag 28 januari 2020

Even dit!

Vandaag wil ik een tip met jullie delen. Een paar weken terug begaf mijn Senseo het, en de volgende morgen kwam mijn vriendin om gezellig op de vrijdag met mij te "Denverren".  Ik besloot dan ook met de hand koffie te zetten. Thermoskan, daar het filter op , waterkoker voor heet water en gieten maar. Ik was een beetje gehaast en terwijl ik het kokende water opschonk kiept het filter mijn kant uit. Ik spring achteruit, maar kon niet voorkomen dat er een behoorlijke hoeveelheid kokend water over mijn hand kwam. Au, dat deed zeer!
Gelukkig gebeurde het in de keuken, dus gelijk met de hand onder de koude kraan.
Dat bleef ik die ochtend doen, steeds als de pijn heel hevig was, maar echt helpen deed het niet. Ik sliep die nacht beroerd, want zelfs het laken deed al zeer.
De volgende dag was ik jarig, en mijn zusjes kwamen. Mijn oudste zusje zag mijn inmiddels vuurrode hand, en wilde direct naar de drogist. Daar kocht ze een tube Boegem Balsem en weer thuis smeerden we het dik op de zere plek.

Ik zorgde dat de hand goed vet bleef, en hoewel hij nog altijd erg rood was werd de pijn wel minder. Twee dagen later kon ik zelfs al weer met de hand in warm afwaswater zonder te stuiteren van de pijn. De huid kleurde van rood naar een vrij donker bruin, en na 10 dagen begon ik te vervellen.
En nu, 18 dagen na de ramp moet er nog een klein stukje huid vervellen, en is er verder van de hele brandwond niets meer te zien. Geen litteken meer te zien!

Boegem Balsem  is een natuurlijk product van vaseline, sesamolie en zonnebloemolie, en het zorgt ervoor dat de poriën open blijven, zodat de hitte uit het lichaam kan. Dat in tegenstelling tot koud water, dat juist de poriën doet sluiten en dus eigenlijk een heel slecht advies is bij een brandwond!
Wil je er meer van lezen, kijk dan ook maar eens hier (klik)

Mijn tip van de dag is dan ook: dames, zorg ervoor dat dit wondermiddel in de huisapotheek niet ontbreekt!

maandag 27 januari 2020

Eenvoudig needleturnen en meer....

Het weekeinde ben ik met kleindochter en haar vriendinnetje aan het bollen bakken geweest, nl. overheerlijke kwarkbollen. Ze waren heerlijk! Hier het recept:

- 500 gram kwark (ik had naturel, maar het kan ook met een smaakje)
- 500 gram bloem (ik verving de helft door amandelmeel)
- 4 eieren
- 2 eetlepels kokosolie
- 250 gram gewelde rozijnen
- 4-6 appels in stukjes (je kunt ze ook grof raspen en meer mag gerust)
- snufje zout
- 3 zakjes vanillesuiker
- 2 zakjes bakpoeder
- 2 flinke theelepels kaneel
- 1 theelepel gemalen kardemom

Ingrediënten met elkaar mengen in een grote kom, olie verwarmen tot ca. 170-180 graden, en dan met een ijsschep bolletjes deeg in het vet laten vallen. Ze draaien al vanzelf en zijn na een paar minuten al gaar. Dat even controleren, en dan uit laten lekken op keukenpapier.
Niet vet en met een heerlijke, ietwat krokante buitenlaag. Poedersuiker erop en smullen maar.
Je kunt ze overigens ook in de oven of airfryer klaar maken, dan moeten ze natuurlijk langer! Ze blijven dan wel een heel stuk bleker en zien er niet uit als een oliebol.
Je kunt ze zelfs in een muffinvorm doen. Gewoon even controleren of het gaar is na zo'n 20-25 minuten op 180 graden! En met de smaken kun je helemaal eindeloos variëren, google maar eens op kwarkbollen!
En o ja, en je kunt natuurlijk ook de helft van de ingrediënten nemen voor een kleinere portie! Of na het bakken de helft invriezen voor later.

Gisteren schreef ik al dat ik met 3 projecten bezig ben maar ik kon het snoerke weer eens niet vinden, maar vanochtend viel er opeens mijn oog op dus kon ik weer uploaden. Dus nu alsnog even wat foto's:


De vogeltjes zijn vrolijk en bont en redelijk groot: per blok zo'n 20 centimeter. Ik moet er nu nog 12, tenzij ik besluit dat de quilt toch groter moet worden, maar oorspronkelijk is de quilt 60,5 x 70 inch.
Ook wel eens fijn om niet zo'n joekel van een quilt te maken!

Dan de Home Sweet Home, ook een leukerd om te maken:

Dit is blok 1, 14 Sunflower Lane, en het was een leuk blok om te maken. Inmiddels schiet ik ook al aardig op met blok 2, maar de guirlande om het huis was wel even een uitdaging. Ik had de stof keurig schuin gesneden, vervolgens biaisband gemaakt, maar wat ik ook probeerde: die mooie loopings kreeg ik er niet op klein formaat mee gemaakt.

Zou ik dan gewoon een koord nemen wat ik in elke gewenste vorm kon vormen, of met heel veel delen werken? Ik kwam er niet uit en het bleef dus maar liggen. Ondertussen was ik ook begonnen met het serieuze applicatiewerk, want ik was begonnen met de Denver Quilt oftewel Amy's Legacy zoals die bij mij heet. Dat is een quilt naar antieke patroon die alleen maar uit applicatie bestaat, en daar ben ik niet eens zo goed in voor mijn gevoel. In het middenstuk worden 36 rozetten verwerkt en ik besloot die rozetten op te bouwen uit 1 stuk in plaats van elk uit 4 "druppels". 
Ik stoeide er even mee en ontdekte een manier die voor mij heel goed werkt. 
Diezelfde manier heb ik toen maar gebruikt voor de guirlande, en ja hoor, dat werkt voor mij!
Kijk maar even mee: 


Hoe werkt het: ik neem het patroon over op luierinleg. In dit geval was dat makkelijk, want het patroon staat op ware grootte ergens in het boek.Vervolgens leg ik het omgekeerd op de achterkant van de stof. Het was handig dat het uit 3 delen bestond, die gemakkelijk op de luierinleg paste.
Vervolgens naaide ik met kleine steekjes de contouren van het te appliceren deel. Uitknippen met naad, inknippen waar nodig, op de plaats spelden en needle turnen waarbij je het stiksel net onder naait. Als je een matchende kleur hebt kun je er ook voor kiezen het stiksel nog net wel zichtbaar te laten, want dat geeft ook nog wat diepte aan je werk. Een kind kan de was doen, want appliceren is zo echt een appeltje-eitje klus! Ik wil niet meer anders, hoef geen vliesofix meer te gebruiken want ik draai mijn hand niet meer om voor needleturn appliqué!
Die strakke tulpjes heb ik op dezelfde manier gemaakt!

Dan nu het klapstuk: Mijn Amy's Legacy oftewel de Denver Quilt:

Elke vrijdag is het feest, want dan werken vriendin Joke en ik aan deze beauty. Ze is er om 10 uur, en om de beurten verzorgen we de lunch, die altijd koolhydraatarm is. Ik ben dan proefkonijn want ik krijg steeds weer een nieuw recept voorgeschoteld, en de schat zorgt er vrijwel altijd voor dat ik 's avonds niet meer hoef te koken, want dat blijft hier nog wel eens de bottelnek, want voor jezelf alleen koken is gewoon niet leuk! Joke snapt dat, dus vrijdags heb ik vaak een makkie. Komende vrijdag is het weer mijn beurt, dus ik moet weer even wat verzinnen!
Goed, Ann's Legacy dus. Mijn nieuwe manier van werken werkt heel snel, want we zijn tegelijk begonnen en Joke begint nu net aan de rand van 36 bruine rozetten terwijl ik met de vogels en de takken bezig ben. Ik heb alles al voorbereid liggen en hoef het alleen nog maar op de stof te zetten. Daarna nog 4 grote vogels voorbereiden en needle turnen, en dan mag ik aan het eerste van nog 13 delen beginnen!

Ik heb nog wel meer werkjes liggen, maar heb besloten het eerst maar even bij deze drie te houden en elke maand iets af te maken, en de afmaker van januari laat ik in een volgend logje zien. Ik was nu vergeten om het op de foto te zetten, dus dat kan de volgende keer.

Fijne maandag en zwaai, Mar








zondag 26 januari 2020

schrijfdiscipline

Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat het alweer een hele tijd geleden is dat ik hier wat postte. Doorgaans schrijf ik hier over het handwerken, maar daar is niet altijd wat over te vertellen. Tegelijkertijd laat dat maar een klein stukje zien van mezelf, maar ik kijk ook tv of series on demand, op via de DVD-speler en ik lees, luister muziek en zo meer.
Dat het maar een klein stukje laat zien is denk ik de reden dat ik zo weinig schrijf, maar eigenlijk wil ik wel vaker schrijven en ook over andere dingen vertellen die ik beleef, zie of hoor of proef, of....

Zo lees ik op het moment de boeken van Lou de Jong over de tweede wereldoorlog. Ik heb ooit toen ik nog in de Direct Marketing werkzaam was meegewerkt aan een promotieplan van de Staatsdrukkerij voor de serie, waarbij mensen hun serie voordelig compleet kon maken, want na deel 3 waren de verkopen terug gelopen.
Zelf kon ik toen voor 360 gulden de hele serie aanschaffen en dat heb ik maar gedaan. Eindelijk kom ik nu aan lezen toe!
Ik ben zelf bij de tweede band van boek 4, en dat vertelt de geschiedenis van mei 1940 tot maart '41.

Ik kijk ook geregeld tv. Zo ontdekte ik bij toeval dat er vorige week een nieuwe quiz van start is gegaan op SBS6 met Winston Gerschtanowitz en dat is heel leuk als je van spelletjes houdt. Mijn kleindochter van 11 logeerde vrijdag een nachtje met haar vriendinnetje, en de meiden vonden het leuk om met mij de quiz te spelen. Het heet 50/50 en is er rond half 7. We hebben 5 afleveringen gespeeld met elkaar!

Ach, het houdt je ook scherp hè!

Lezen doe ik graag, en dit weekeinde las ik een aangrijpend boek van John Green, getiteld een Weeffout in onze sterren. Het vertelt het verhaal van 2 tieners die elkaar ontmoeten en verliefd worden, terwijl zij strijdt tegen kanker. Ik vond het een ontroerend boek!


En ja, dan kijk ik momenteel (opnieuw) de serie 24. Het vertelt het verhaal van Jack Bauer, die voor een Amerikaanse veiligheidsdienst werkt en daar in 24 uur meemaakt wat wij nog niet in een leven meemaken. Ik ontdekte de serie rond 2010 geloof ik, en heb destijds ademloos zitten kijken. Ik was destijds stiekem een beetje verliefd op de hoofdrolspeler, maar moet bekennen dat dat inmiddels wel overgewaaid is. Het was hilarisch, want mijn DH stak me de gek steeds aan en kwam dan als Jack Bauer de kamer in, en wist hem feilloos na te doen. Hij voorzag me op tijd steeds van een nieuw seizoen (8 in totaal). Zoals jullie wellicht nog weten is mijn DH in 2016 gestorven na een ziekbed van nog geen 6 maanden, maar de herinnering aan het voorval brengt een glimlach op mijn lippen.

Ja, je kunt er maar druk mee zijn! Mijn schoonzoon kijkt ook weer, dus het is weer dikke pret. We hebben zelfs allebei de "24" ringtone op onze telefoon gezet dus zijn weer terug in de sfeer van toen. We zien overigens dingen die we ons helemaal niet kunnen herinneren, dus dat is ook wel fijn! 

En ja, dan wordt er ook nog gehandwerkt! Ik werk momenteel aan 3 projecten, te weten de vogeltjesquilt van the Pattern Basket, de Home Sweet Home Quilt van Blackbird Design en de Denver Quilt van Caroline Koning.
Volgens mij moet ik nog 12 vogeltjes maken en dan zijn er 30 gemaakt. Ik heb er deze maand in elk geval al 9 gemaakt, want ik wil nu gauw de top af gaan maken en beginnen aan het quiltwerk. In een eerdere post liet ik daar al eens een voorbeeld van zien, en zo wil ik het ook! 

Nee, deze is dus niet van mij, maar het voorbeeld hoe het moet worden!

Mijn eigen foto's zal ik in een volgende post laten zien.

Zwaai, Mar

zondag 2 september 2018

even een snelle update

Nou mensen, dat machine naaien is niets voor mij! Ik vind er niks an, en heb heel secuur gesneden en merk toch maatverschillen.
Dat wordt 'm niet voor mij. Ik naai vrolijk met de hand verder, en heb alle blokken nu al wel helemaal voorgesneden liggen.
Het is jammer, want het was fijn geweest als ik ook eens snel een quilt had kunnen naaien, en met de hand gaat nou eenmaal een stuk minder snel, maar ik naai voor mijn plezier en dat brengt de machine me niet!
Woensdag zal ik even een paar foto's plaatsen!

Groet van Mar

vrijdag 17 augustus 2018

Uit de comfortzone!

Normaal patch ik alles met de hand. Dat vind ik fijn, is overzichtelijk en ik hoef niet veel voor te bereiden, hooguit een paar blokken. Een tijdje geleden bestelde ik al het patroon met de gepatchte vogeltjes, waar ik overigens nog niet mee begonnen ben. Ik zou al wel begonnen zijn als het gewoon een patroontje was geweest van malletjes, want het lijkt me heerlijk zo een paar vogeltjes per week te kunnen maken, en met 30 vogels is de quilt ook nog eens een keer klaar. Nu moet ik eerst zelf het patroon uittekenen, en dat is op zich geen probleem, maar het is even oppassen bij de maatvoering. Het is er dus nog niet van gekomen.

De foto laat ook prachtig quiltwerk zien, en mede daardoor viel ik voor het patroon. Dat wil ik ook kunnen!

Diezelfde avond bestelde ik ook het patroon van de Jubilee quilt, want de patroontjes waren niet duur, en ik hou van de uitstraling. Ik quilt al jaren, maar wat af is geef ik meestal weg, dus in dit huis vind je geen stapel quilts. Ik vind dat het tijd wordt dat er bij mij ook stapels quilts gaan ontstaan, en ja, er liggen 4 quilts klaar om gequilt te worden, en daarvan zijn er 3 voor mezelf. Ik ga het wel leren!
Jullie weten ook dat ik me graag de kunst van het machinaal quilten wil aanleren. Er is dus ook wel een behoefte aan oefenquilts, en om daar nou gelijk de Antieke van Guute voor te pakken vind ik een beetje griezelig.


Ja, dus gauw een andere maken, maar met de hand is gauw niet zo vlug. Het genoemde Jubilee patroon wordt machinaal gepatched, en dat heb ik eigenlijk nog nooit gedaan! En zo besluit ik opeens van de week om me dit weekeinde bezig te houden met het maken van 20 blokken, en wel zoals de dame het patroon heeft beschreven. Ik vind het spannend!
Vanmorgen tijdens de bee bij mij thuis zelf lekker aan het snijden gegaan, en de eerste 8 blokken liggen in onderdelen klaar. Straks de overige 12 snijden, en de stof voor de sashings.

Het snijden is nog wel even een dingetje, want dat moet heel precies gebeuren, want straks worden de stoffen op elkaar gelegd en met het patchworkvoetje op 0,25 inch gestikt. Vaak moet er een diagonaal dwars over worden gezet, en daar vandaan aan beide kanten een naad van 0,25 inch. Dat is de reden dat ik normaal afhaak bij dit soort patronen! Nu blijf ik echter stoer en ga het gewoon proberen. Mijn lijst met quilts die ik wil maken is best wel heel lang, en als ik er wat machinaal kan maken dan scheelt dat al een hoop. Ik ben immers nu een werkende vrouw, en mijn vrije tijd is wat schaarser.
Dus wel zaak die goed in te vullen!

En zo snij ik dus vandaag dat het een lieve lust is. Of ik vandaag al achter de naaimachine kom weet ik niet, maar anders morgen. Ik ben zo benieuwd wat ik nou zo in een weekeinde kan doen! Kinderen zijn met vakantie, beste vriendin is met haar kroost ook net vertrokken, dus dit is mijn kans! Geen lange telefoontjes, onverwachte koffievisite of verleidingen tot een Ikea-bezoek of iets anders. Dit is mijn weekeinde!
De tijdens mijn laatste vlaag van opruimwoede naar boven verbannen naaimachine haal ik straks weer naar beneden, en dan gaan we lekker los.
Nou, ik ga gauw verder, maar ik laat hier gauw het vervolg zien!

Zwaai, Mar