Translate

woensdag 26 november 2014

Hebben jullie dat nou ook?

Hier even een mooi muziekje om in de juiste sfeer te komen:


Stel, je zit lekker te naaien; het puntje van je tong komt nét niet naar buiten. Je hebt je voor de dag een doel gesteld, en je naait of je leven er van af hangt.  Je haalt je doel, spoed je naar de tafel om snel iets anders voor te bereiden, neemt het mee naar de bank, bijna spinnend van plezier dat het zo wil vlotten, en dan zegt manlief opeens: Hé, wanneer naai je nou eens die knoop aan mijn overhemd. Je zucht heel zacht, maar hij heeft het al gehoord. Het prikkelt hem nog meer, en hij rent naar boven, om terug te komen met een handvol overhemden, een broek, een trui, en een pyama. Er missen een hoop knopen, er is een rits kapot, het elastiek is uit de favoriete pyamabroek, en ja, hij heeft het terloops al eens genoemd. Tot overmaat van ramp is de knopendoos nog niet opgedoken na de verhuizing, maar hij heeft nog wel een overhemd waar de knopen vanaf mogen, en nee, dat is niet dat overhemd waar jij op zit te azen omdat het zo mooi past bij andere stofjes uit je lappenvoorraad. Het is ook niet dat exemplaar dat je vervloekt omdat het bijna niet te strijken valt. Als er dan iets tegen zit, zit letterlijk alles tegen.
Ik sputter, en kijk met afgrijzen naar de berg die hij voor mijn voeten opwerpt. Ik zeg hem, dat hij misbruik maakt van het feit dat ik zo lekker bezig bent. Nee, zegt hij, je bent lekker bezig, en één knoopje tussendoor moet dan toch kunnen? Ja, werp ik tegen, een knoopje kan wel, maar jij maakt misbruik van de situatie om alles uit de kast te halen. Er liggen overhemden bij die je nooit draagt! Juist, zegt hij, die draag ik niet omdat jij er geen knoop aan hebt gezet.
Ik val stil, want ja, dat zou best eens zo kunnen zijn. Hoe los ik dat nu op? Ik snap het ergens ook niet, want hij doet net of hij niets heeft om aan te trekken, en ik weet zeker dat er nog zeker 25 overhemden in de kast hangen waar niet dit aan mankeert, en allemaal met lange mouw. Er zitten zelfs heerlijke flanellen exemplaren bij, of wol of wat het maar is. Hij heeft genoeg om aan te trekken. Waarom nu die brand terwijl ik zo lekker bezig was!
Ik gooi het over een andere boeg. Begin uit te leggen dat mijn naaien ondergeschikt is aan het creëren van mooie blokken, en dat het spel van de juiste motiefjes met de juiste kleuren combineren onderdeel zijn van een creatief proces, en dat het naaien alleen maar een noodzakelijk onderdeel is om creatief te kunnen wezen. Dat niet het naaien de voldoening brengt, maar juist het uitzoeken, combineren en bedenken. Je hebt zelfs een hekel aan het naaien, dat beweer je althans, want dat nijgt naar nuttig, en jij bent juist alleen maar goed in onnuttige dingen. Ik draaf nog even door, en zeg uiteindelijk dat hij een creatieve geest niet moet onderdrukken met allerlei aardse zaken. Hij zucht. Hij zucht nog eens dieper. Zegt dat het ultieme knoopje vinden voor een overhemd toch ook een uitdaging kan zijn.
Waar haalt hij het vandaan? Ik zucht, en zucht nogmaals. Ik voel dat het een andere kant uit gaat. En dan opeens gooit hij me voor de voeten dat ik voor Jan en Alleman aan het naaien ben, en nooit voor hem. Dat ik een paar uur eerder heel triomfantelijk mijn laatste blokje heb gebreid voor een deken die we niet nodig hebben, want we komen er in om (hoe durtft hij!) en hij had na 16 blokken genoeg gehad voor een lekkere en originele sjaal. Je had er dus helemaal geen 35 hoeven breien als je breien toch niet zo leuk vindt.
Nu moet ik oppassen, want het gaat een kant uit die ik niet wil. Is hij nou jaloers op mijn lapjes, of krijgt hij nou gewoon te weinig aandacht?
Ik besluit die vraag maar niet te stellen, want ongetwijfeld komt er dan veel meer los. Dat er overal in huis lapjes liggen, zelfs op zijn kamer. Dat hij in een speld is getrapt, of altijd op zijn donder krijgt als hij een schaar wil pakken, en hij niet kan zien dat het een stofschaar is. Dat hij geen tv kan kijken als er een vriendin van mij komt, omdat we altijd uren kunnen kletsen over lapjes, lapjes, en lapjes. Dat hij verplicht vissticks moest eten, omdat ik zo nodig via mijn huishoudgeld wilde sparen voor een supersonische naaimachine, die in 8 jaar nog geen 100 branduren heeft. Ik besluit dus heel wijselijk mijn mond te houden, en steek mijn hand uit naar de berg. Weet je wat, zeg ik, we maken een deal. Wat heeft de meeste haast? je mag elke week één ding uitzoeken, en dat zal ik voor je repareren, en die rits breng je maar naar de kleermaker, en die betaal ik wel. Ik zie een zelfgenoegzaam lachje rond zijn lippen verschijnen, en zie dat hij zich winnaar waant. Ik naai gauw een naadje van zijn trui dicht, en zet aan één overhemd een knoop. Werp hem die met een triomfantelijke blik toe, zo van: Kijk, ik ben ook de beroerdste niet, dat is twee voor de prijs van één.
En zo keert de rust in huis terug. Hij gelukkig, en ik tevreden dat ik een eerste ruzie op het nippertje heb kunnen verijdelen.

maandag 24 november 2014

Van een engel en bengels!


De tijd gaat toch wel heel snel, merk ik zo als ik naar mijn laatste "echte" blogverslag kijk. Soms is het leven van alledag gewoon te druk om ook nog te bloggen. Zo zou er bij ons een "slimme meter"worden geplaatst, en ik bedacht dat gas en stroom er even af zouden gaan. Daarmee zou de cv dus ook uit gaan, en het leek me handig als de monteur die maar even weer voor me op zou starten, want ik ken het apparaat nog niet. Alleen: tijdens de verhuizing is alles waar we geen raad meer wisten naar zolder gegaan, en er was alleen een heel smal paadje tussen de dozen. De CV was absoluut onbereikbaar! Ik had de klus steeds voor me uitgeschoven, want zodra ik maar even op zolder kwam (als het echt niet anders kon) zonk de moed me in de schoenen. Nu moest ik eindelijk wel, en er was geen excuus meer voor. Na drie dagen van ruimen, ruimen en nog eens ruimen kwam ik eindelijk op de plek van de CV, twee uur voor de man zou arriveren. Opeens bemerkte ik dat het er kletsnat was, en ik vond al snel de boosdoener. Gauw de servicelijn gebeld, en binnen een half uur stuurden ze een monteur. Die verdween snel naar mijn inmiddels opgeruimde zolder en ging gauw aan de slag. Toen hij eindelijk beneden kwam vertelde hij dat we echt een engel op de schouder hadden, want de rookgassenafvoer was verkeerd gemonteerd,  met een grote knik waar water in bleef staan, en dat water had rubbers en materiaal aangetast, zodat het bijna door was. Pure koolmonoxide had dan vrij ons huis kunnen vullen en dan hadden we het niet na kunnen vertellen! 't Was een wonder dat het nog niet was gebeurd. Daar schrok ik dus behoorlijk van, maar mijn schuldgevoel vanwege het feit dat ik de opruimklus maar steeds voor me uit had geschoven verdween wel als sneeuw voor de zon, want als ik eerder had opgeruimd had ik de lekkage misschien wel nooit opgemerkt! Een geluk bij een ongeluk dus! Manlief hangt nu wel een CO2 melder op!


Verder is het gewoon druk geweest, met twee keer een logeerpartij van de kleinkinderen. Dat is altijd heel gezellig, maar ook wel vermoeiend. Wat een tomeloze energie hebben die toch elke keer, en nu zijn ze beiden helemaal een beetje hyper nu de Sint weer in het land is. De oudste (9) weet hoe het in elkaar steekt, maar wil er eigenlijk nog niet aan. Er mag geen Sinterklaasjournaal worden overgeslagen, en hij zingt en knutselt de hele dag voor de Sint. Wij kopen weliswaar de cadeautjes,  maar die man is toch wel echt volgens hem. Eén van de leukste dingen dit weekeinde vonden de kids het feit dat ze achter mijn laptop mochten kijken naar wat afleveringen van Catweazle. Ik zag dat in mijn jeugd, en lag daar dubbel om, en dat deden de kinderen nu nog steeds. Hier even de link:  

O ja, en de kat bleek geen poes maar een kater, maar dat mag de pret niet drukken. 't Is een bengel zodra hij wakker is, maar ook een enorme lieve knuffel die alles goed vindt. De kinderen lopen de hele dag met hem te zeulen, en hij vindt alles goed. Slapen doet hij bij de hond, lekker tegen elkaar aan, en hij probeert af en toe nog te sabbelen bij de hond, die daarvoor lekker op haar rug gaat liggen om het hem mogelijk te maken. Ik vind dat toch wel heel bijzonder.....



En dan het handwerken: Natuurlijk heb ik wat gedaan! Er zijn maar liefst 6 blokken bij gekomen van mijn 1865 Passion Sampler, en heel  wat diamantjes zijn aan m'n Coverlet gezet, zodat ik deze week de onderkant bereik. Daar ben ik wel blij mee, want het is wel wat eentonig werk, maar het resultaat mag er gelukkig wel wezen! Verder gebreid, geborduurd, gefestonneerd en nog wat geoefend met de naaimachine.
Ik voel me ook een beetje onrustig, want er is zoveel wat ik nog wil! Ik heb best veel rond gekeken bij andere bloggers, en ja, dan krijg je toch wel eens teveel prikkels. Ik moet nog één blokje breien en dan de rij aan de rest zetten, en daarna komt er wel weer wat ruimte, dus wellicht start ik toch nog iets nieuws van mijn verlanglijst elders op deze pagina. We zullen zien......
Met name de Dear Jane en de Hope quilt staan wel erg te trappelen!!! De Dear Jane is natuurlijk bij iedereen wel bekend, maar hierbij nog even een foto van de Hope (Collection for a cause: Hope)
De stof ligt al klaar, nu alleen nog de tijd.....




vrijdag 21 november 2014

Beschamend.....

Gisteravond kreeg ik zoals zovelen het bericht op mijn tablet van NU.nl dat de vader van Maxima zou zijn overleden. Even later bleek dat niet waar te zijn.
Ik vind het ontzettend onsmakelijk dat media al berichten voor een bericht geverifieerd is, en bijna over elkaar heen vallen om het bericht naar buiten te brengen. Het was teveel moeite om een reactie af te wachten van de RVD.
Ik heb zelfs al horen benoemen of onze koning wel naar de begrafenis mag gaan!

Ik vind de rol van de media de laatste jaren al erg onkies, maar dit is toch wel een enorme blunder!


dinsdag 4 november 2014

Verse maand .......

En zo is oktober omgevlogen! Wel een maand om in te lijsten, want ik heb alles kunnen doen wat ik mezelf had voorgenomen. Toch wel handig dus, een lijstje opstellen van wat je wilt doen in de maand die voor je ligt. Mijn lijstje voor november ligt ook al weer klaar. Zo wil ik de laatste 7 blokjes breien van mijn breideken. Even heb ik zitten twijfelen of ik de deken niet een keer zo groot zou maken, maar eerlijk is eerlijk: breien is niet echt mijn ding! En aangezien er zoveel is dat ik ooit nog wíl doen, blijft het bij 35 blokken. In december kan ik dan de rand breien, en dan is de deken voor oud en nieuw af!

October was running very fast, but I'm glad I have done the things I wanted to do. I had made a list with things to do, and it works very good for me to do the things I've planned. My list from November is also made, and so I'm planning to knit the last 7 blocks of my knitted blanket. Knitting, it is not my kind of work, so I'm glad the job is almost done. This month the blocks, and next month the knitted border, and then it's done.

Ik wil graag elk kwartaal iets afmaken, en daar heb ik een mooi begin mee gemaakt. Al heel lang wil ik eindelijk achter de naaimachine kruipen om machinaal door te quilten, maar het ontbrak me steeds aan durf. Uit de gekregen doos van een vriendin heb ik een kleine reeds gedubbelde top gehaald, en ik ben gaan quilten. Ik wilde graag een kiezelsteenmozaïek op de achtergrond maken, en dat is wonderwel gelukt! Ik ben erg tevreden met het resultaat, en nu durf ik ook aan wat grotere dingen te beginnen uit dezelfde doos. Ooit hoop ik ook mooie verenpatronen te kunnen maken, maar nu is mijn hand daarvoor nog niet vast genoeg, maar er is een begin gemaakt, en die eerste affo gaat dit kwartaal zeker lukken.De foto laat helaas het quiltwerk niet goed zien, dus morgen nog maar even bij daglicht proberen.

I want to finish every quarter at least one thing, and I've made a good start with it. I intended long to start machine quilting, but so far I didn't have courage enough. I choose a small quilt from the works I got from my friend and I started quilting. I'm even satisfied with the result!! It will take some time before I can make feathers and other free patterns, but it is a good beginning. Now I have enough courage to quilt another quilt from the box in the same way. My hand is not certain enough to make feathers, but I'll keep trying! I'm pretty sure I'll have my finish this quarter! I'm sorry the picture doesn't show the quiltwork; I'll try again tomorrow with daylight!

Dit weekeinde kwam onze kleindochter van bijna 6 voor het eerst logeren zonder haar grote broer. Ze zou zaterdagmiddag om een uur of drie gebracht worden, maar ze was er 's morgens al om 10 uur, want ze kon niet langer wachten. Ze wilde graag knutselen met oma, dus na een poesje werd er een guirlande gemaakt van engeltjes. Ik vond een voorbeeld op Pinterest; de stof werd alleen vervangen door ronde vouwblaadjes en ze mocht ze daarna met pailletten versieren. Ik ben helaas vergeten een foto te maken, daarom maar even alleen een foto van het voorbeeld. Het eindresultaat was in elk geval heel leuk, en haar moeder was dan ook blij verrast!



Last weekend our granddaughter came to sleep here for a night, and she was hours earlier than expected. She couldn't wait longer! So we made together a guirlande with angels, but I forgot to take pictures!! The example was made of fabrics, but we used round colored pages, so it was a fast job to make them. She is very proud of it. The example from Pinterest is what you see here.


Maandag en vandaag heb ik weer hard gewerkt, en ik heb de triangels rond het kompas gemaakt van de LE. Ik koos voor 2 kleuren, een bruin stofje en een groen-blauw stofje, en ik ben erg blij met het resultaat. Daarna op zoek naar een geschikte bloem voor de bloemapplicatie, en na veel wikken en wegen werd het de stof met anemoon. Anemonen zijn één van mijn lievelingsbloemen, dus dat kwam goed uit. Ze liggen nu nog los, en ze gaan er ook nog even weer af, want ik wil eerst verder met het middenstuk voor ik ze definitief vast zet.

Monday en today I was pretty busy with appliqueing the triangles round the compass. I used a brown and a blue'green fabric, and I'm happy with the look. It took some time to find the good flower in my stash, but finally  I chose a fabric with small anemones, for they are one of my favorite flowers. They match great with the rest, but I wait with sewing them for I want to make progres with the center first. 
Zo, dat was het weer; ik ga gauw verder. Tot gauw!
So, and now I go stitching, see you soon!