Translate

woensdag 27 mei 2015

Brief voor Jane (3)

Lieve Jane,

Je bent een beetje door me verwaarloosd, maar dat was alleen maar omdat ik echt even een flinke boost wilde geven aan Gertruds' Coverlet. Nu is dat even genoeg geweest, en wil ik weer lekker bezig zijn met jouw mooie blokjes. Sinds maandag heb ik weer 3 blokjes gemaakt, en ik hoop de achterstand weer helemaal in te halen, want ik heb echt zin in het maken van jouw blokken!

Juist het naaien van deze eeuwenoude blokken stelt me in staat om m'n gedachten te ordenen, en dat is soms heel hard nodig. Er zijn veel vrouwen (en een enkele man) die in blogland schrijven over hun creatieve belevenissen, maar je leest eigenlijk nooit wat ze zoal  bezig houdt buiten het creatieve om. Het lijkt soms een ongeschreven wet om niet te schrijven over wat er in de wereld rondom gebeurt, en soms worstel ik daar wel eens mee. Als er bijna een complete redactie van een satirisch weekblad wordt vermoord kán ik niet schrijven over een mooi blokje dat is genaaid. Ik blijf dan maar stil, en zo gebeuren er heel veel afschuwelijke dingen in de wereld om ons heen. De duizenden mensen die op gammele boten naar Europa worden gestuurd tegen enorme tarieven, om hier te hopen op een beter leven, om te leven in vrede of enkel om hier een beter bestaan op te bouwen. Een premier die zegt dat het vooral een Italiaanse aangelegenheid is, hoewel zijn partij toch echt voorop liep in de haast om toch vooral één Europa te worden, en dan nu zo onbeschaamd te proberen je handen ervan af te houden. Natuurlijk begrijp ik dat je niet iedereen kunt helpen, maar we hebben het wel over mensen. Ik heb er niets voor hoeven doen om hier geboren te mogen worden, maar wat zouden wij doen als we nou eens ergens in zo'n wereldbrand waren geboren?

Tegenwoordig hoor je ook iedereen zeggen dat vrijheid van meningsuiting een groot goed is. Dat is ook zo, maar tegelijkertijd zie ik dat het begrip "fatsoen" van een uitstervend soort lijkt. Iedereen vindt overal wat van, en steekt dat niet onder stoelen of banken, en het lijkt niet meer uit te maken of er wel of niet groepen mensen gekwetst worden. Ik vraag me in alle oprechtheid af of we die onfatsoenlijke vorm van vrijheid van meningsuiting nog wel moeten verdedigen. Zoals de Fransen zeggen: "Het is de toon die de muziek maakt".

Ben ik een doemdenker? Nee, zeker niet, want hier in huis ben ik juist degene die overal de zonzijde van ziet. Daarnaast loop ik meestal zingend door het huis. Mijn kleinzoon zei vorige week nog dat hij me op wil geven voor "The voice of Holland", maar ik zei hem dat hij dat wel uit zijn hoofd mag laten. Ik geniet van het leven, en ik kan als geen ander genieten van hele kleine dingen. Het afgelopen weekeinde kocht ik drie bussen Coffee, Tea en Sugar en een langwerpige doos bij de Kringloop, en gaf in totaal € 2,50 uit. Daar geniet ik dus al dagen van, tot groot vermaak van mijn lief.
En nu is daar weer het genieten van het maken van nieuwe blokjes bij gekomen. Heerlijk zitten aan de grote tafel, alle lapjes binnen handbereik, de zon die door de ramen binnen komt, met de hond in de ene stoel en de kat in de andere, of in zijn veel te krappe kistje op tafel. Of, nog beter, samen in één stoel, stijf tegen elkaar.Dat is echt genieten!!




Juist de wereld om me heen doet me beseffen dat ik ongelooflijk heb geboft met datgene dat mij ten deel valt. Ik heb het goede onthouden, en koester fijne herinneringen, maar kijk ook weer blij uit naar de dag van morgen. Nu ga ik echter weer gauw naaien, want deze middag is voor jou Jane!

Warme groeten,

Mar





woensdag 20 mei 2015

En nu het echte werk!

Gisteren heb ik de laatste bloemen vastgezet, en op de valreep nog een takje en een vogeltje toegevoegd.  Nu ben ik tevreden!
Dan komen we nu aan bij het moeilijkste deel, nl. het dubbelen én daarna het vastzetten van het middenstuk aan het deel dat al gemaakt is. Nu zal gaan blijken of de uittekening geklopt heeft!
Zo niet, dan moet er een extra randje hexagonnen omheen, maar dat is geen probleem mocht dat nodig zijn. Het wordt dan een randje in de ondergrondstof, en dat valt later nauwelijks op.


Eerst echter ga ik het middenstuk quilten. Omdat ik aan de achterkant ook iets wil verwerken zal de voorzijde anders worden doorgequilt dan de achterzijde, dus dat deel wordt dubbel. Het middenstuk zal dan iets dikker zijn, maar dat maakt niet uit.

Ik heb al even gespeeld met de kleuren voor het stiksel, want dat steekt immers heel nauw. Het geheel zal heel intensief gequilt worden, met een kiezelpatroon, dus ik kies voor een lichte kleur, zodat eventuele foutjes niet op zullen vallen. Het is een zalmroze kleur geworden, dus dadelijk even voldoende spoeltjes maken, en dan kan de pret beginnen!



Ik kon het natuurlijk niet laten om de delen even bij elkaar te leggen om even wat foto's te schieten. Op zolder maar een tafel verschoven, en toen had ik genoeg ruimte op de grond om hem uit te leggen. Ik heb op zolder een heel atelier, maar gebruik het nooit, want ik zit veel gezelliger beneden in de kamer, met hond en kat in de buurt. Nu de bomen voor het huis weer in het blad zijn heb ik ook een heerlijk groen uitzicht, en gelukkig vindt mijn lief het totaal geen punt dat de naaimachine op tafel staat. Soms staat de strijkplank ook maar zo een week of langer in de kamer, maar mijn lief zegt er nooit iets van. Zegt dan hooguit: ik kook wel, kan jij nog even lekker verder. Wat dat betreft heb ik een man uit duizenden!

Ik kijk er al naar uit dat het middenstuk gequilt is, want als dat éénmaal is gedaan dan ga ik ook weer verder met mijn andere projecten, zoals de Dear Jane en de Passion Sampler. Daar begin ik ook weer echt zin in te krijgen, al was het heerlijk hoor om me even volledig op Getrude te kunnen concentreren. Ik gun me nu ook weer tijd om af en toe even door blogland te surfen, of eens even lekker op Pinterest te kijken. Heb dat allemaal toch wel een beetje gemist, evenals het bloggen.  'k Zal zelf ook weer eens wat regelmatiger schrijven, want het is toch wel gezellig allemaal!

Groet van Mar






maandag 18 mei 2015

Daar is ze weer.......


Het is even stil geweest op mijn blog. Er waren hier wat spanningen in huis, want mijn lief werd opgeroepen voor een bevolkingsonderzoek, waarna wij een brief kregen dat verder onderzoek noodzakelijk was. Het wachten was slopend, maar gelukkig kwamen we met de schrik vrij, want we waren er op tijd bij voor het kwaadaardig kon worden. Het maakte ons maar weer eens duidelijk hoe belangrijk een goede gezondheid is!
Om de zinnen te verzetten en als traditioneel ingesteld meisje heb ik tijdens het wachten de handjes in huis maar flink laten wapperen en ouderwets de grote schoonmaak gedaan. Bestaat dat nog, zul je je misschien afvragen, en ja dus, het bestaat nog. Het huis is van de zolder tot de schuur helemaal binnenste buiten gekeerd, en zelfs de moeilijke hoekjes werden met een tandenborstel alsnog bereikt. M'n moeder zou trots op me zijn geweest als ze nog geleefd had. Deze maand is het alweer 9 jaar geleden dat ze overleed ten gevolge van een hersenbloeding.Waar blijft de tijd?

Eerlijk gezegd was het gepoets ook hard nodig; ik waande me immers na de verhuizing van groot naar klein in een chaletje, met het daarbij horende vakantiegevoel, en mijn huishouding deed ik ook a la chalet, oftewel met de franse slag. Nu is dat weer even in balans!

Natuurlijk ga ik jullie niet vervelen met mijn huishouding. Hier geen voor en na foto's, of zoek de verschillen. Doet me trouwens denken aan de fotoshoot toen we ons huis te koop zetten; mijn zus belde me toen om te vragen of het wel echt ons huis was, want ze herkende het niet meer,  zo leeg en opgeruimd als dat het toen was. Normaal ligt er bij ons overal wat, op een gezellige manier. Maar ach, ik dwaal weer eens af.......

Ondertussen heb ik heel hard gewerkt aan mijn middenstuk voor Getruds' Coverlet. Ik heb een gat in de lucht gesprongen toen de diamantjes af waren, en nogmaals toen ik de 3 randen van hexjes gemaakt had. Eindelijk mocht ik los gaan op het middenstuk. De ster van hexagonnen liet ik eerder al zien, en inmiddels zijn alle bloemen uitgeknipt en op de stof gemaakt. Voor deze quilt werk ik met vliesofix, en ik festonneer de bloemen met de naaimachine.

Als ik festonneer werk ik altijd met één kleur, waarmee ik alles festonneer. Meestal kies ik hiervoor een bruine kleur, want dat past vrijwel bij alles, maar nu heb ik gekozen voor een oudroze kleur. Eerst had ik één tint lichter, maar daar was ik niet helemaal tevreden over, maar deze kleur past wonderwel bij alle kleuren, inclusief het groen. Mijn ervaring is dat als je voor elk onderdeel een andere kleur gebruikt het geheel heel onrustig wordt, dus vandaar dat ik altijd werk in één kleur. Mijn machine heeft gelukkig de juiste steek, die ik altijd wat kleiner maak, en omdat ik ervoor kan kiezen om de naald in de stof te laten als ik even stop werkt dat heel makkelijk, want zo kun je de stof moeiteloos alle kanten uit draaien om met het motief mee te gaan. Ideaal!! Toch blijft het een intensief en secuur werk, maar het resultaat is wel heel mooi, al zeg ik het zelf. Hoewel de machine stikt blijft het toch een heel intens handwerk om het echt mooi te doen. Ik gebruik overigens altijd het garen van Raiman, op klossen van 1000 meter in werkelijk prachtige kleuren, met de glans als was het DMC garen. Het is ook nog eens heel betaalbaar.

Het middenstuk is bijna klaar. Ik moet nog een stukje van zo'n 20 cm. festonneren, en dan ga ik het middenstuk dubbelen, zodat ik het kan gaan quilten. Dat doe ik met de machine, en dat zal vrij intensief worden gedaan.   Later zet ik er dan de gevoerde diamanten aan, en ik ben er nog niet uit of ik dat ook met de machine doe of toch met de hand.

Al met al ben ik lekker bezig, en ik geniet met volle teugen!