Translate

zondag 5 juli 2015

Afscheid in Blogland.....

Noot: De vandaag opgenomen foto's zijn niet van mezelf maar van Wilma Kuin, die met haar mooie blog vele jaren mensen wist te inspireren en te motiveren. Dank je Wilma, voor al die jaren met een randje!
http://wilmashomemadequilts.blogspot.nl/

Het zal menigeen al opgevallen zijn: het is een stuk rustiger geworden in Blogland. Er wordt veel minder geschreven, de tussenpauzes worden steeds langer, en er zijn blogs die verdwijnen of gewoon ophouden.
Gisteren las ik dat één van de meest trouwe bloggers,  Wilma Kuin  ermee gaat stoppen! En jammer dat ik het vind! Wilma is een begrip in quiltland, en iedereen kent haar volgens mij.  Zeg "een quilt in Wilma-kleurtjes", en iedereen weet wat je bedoelt.
 Natuurlijk begrijp ik het stoppen, want bloggen vraagt best veel tijd en discipline. Er wordt ook niet veel meer gereageerd op berichten, waardoor de lol er soms ook wel af gaat.

Om te kunnen bloggen moet je allereerst iets hebben om te laten zien, want een blog zonder foto's werkt niet. Je moet dus hard werken ( lees: naaien) om te kunnen bloggen. Je moet ook maar net de inspiratie hebben om erover te kunnen schrijven. Je moet ook nog eens kunnen fotograferen, en daar gaat het bij mij al gauw mis, want ik ben een waardeloze fotograaf. Er moet dus ook altijd genoeg prik in de batterijen zitten, want het ding moet het wel doen als je de stof en inspiratie hebt. Je moet dus ook een tikkeltje georganiseerd zijn!
En ja, als al die ingrediënten aanwezig zijn en je maakt je verhaaltje, dan is het soms ontzettend frustrerend om te zien dat het weliswaar tig keer is gezien, maar dat er slechts amper op wordt gereageerd. Waar doe je het dan toch voor?

Wilma schrijft dat ze via Facebook nog wel eens wat zal laten zien. Haar mooie werk zal dus nog wel ergens te zien zijn, maar dankzij FB in uitgeklede vorm.
Zelf doe ik niet aan FB. Ik vind er niks aan, en ik vind het onpersoonlijk en vooral heel oppervlakkig, en het doet geen recht aan alle uren en alle liefde die je in een project steekt! Toch past het bij de geest van de tijd, waarin mensen steeds minder interesse lijken te hebben in elkaar, en een regeltje het maximaal haalbare lijkt te zijn. Ik vind FB een verarming van de maatschappij, en heb mijn account al lange tijd geleden verwijderd, nadat ik via FB moest horen van de zwangerschap van een nichtje en de nieuwe baan van mijn broer. Ik heb er ook ruzies gezien, en scheldpartijen, gelukkig niet zelf aan de lijve, maar toch.....

Blogs brengen je veel meer! Mooie details van werken, die maken dat je ook aan de slag wilt. Uiteindelijke resultaten die maken dat je toch dat vergeten projectje weer opzoekt en er weer mee aan de slag wilt, handige tips, wijze lessen en nog veel meer. Soms iets teveel van het goede, waardoor je even niet meer weet waar te beginnen, maar dat is enkel weelde en overvloed, en dan besef je dat je maar één paar handen hebt.

Wilma, mocht je dit lezen: Ik heb genoten van je verhaaltjes, je werk en mooie foto's, en ik bedank je ervoor. Jij bracht een beetje gezelligheid met je mooie blog!







6 opmerkingen:

Wilma Kuin zei

Bloos!! Dankjewel voor je lieve woorden.
Inderdaad is facebook niet te vergelijken met bloggen... bij de bloggers kom je even op de koffie om te genieten van de verhaaltjes... even bij de bloggers in hun huisje online....

My name is Riet zei

Ik ben het helemaal met je eens. Zo jammer dat ze gaat stoppen.
Facebook vind ik ook maar niks. Ik kijk zo nu en dan even omdat kinderen en kleinkinderen er van alles opzetten. Zij hebben het er ook voor mij opgezet ;))) maar ik weet eigenlijk niet hoe ik het verder moet gebruiken .hihi.
Groeten van Rietje

martine zei

Het is inderdaad jammer er blogs weggaan, lees ze altijd met veel plezier. Ik hoop dat dat iedereen leuke berichtjes blijft schrijven, en inderdaad wat Wilma schrijft met een lekkere kop koffie erbij, en even op visite online.
Groetjes

Marlies Mansveld zei

Wat jammer he? Ik las het ook. Ik kan me best voorstellen dat je er na een tijd niet zoveel zin meer in hebt, maar ik hoop niet dat dit een trend wordt. Het lezen van blogjes geeft zoveel inspiratie! Zelf reageer ik niet altijd, maar dat komt vooral voort uit een soort verlegenheid/bescheidenheid. Alsof een ander niet op mijn reactie zit te wachten. zelf vind ik het altijd heel leuk om reacties te krijgen, dus bij deze neem ik me voor om over die valse bescheidenheid heen te stappen en gewoon te reageren als ik iets moois leees/zie.

Huize Krul quilts zei

Ik ben het helemaal met je eens dat FB erg anoniem is. Bloggen vergt veel meer discipline en tijd maar het leuke is wel dat je een mooie tijdslijn krijgt in projecten en daarbij hele verrassende en inspirerende mensen ontmoet.

Tineke zei

je hebt een mooi blogje gewijd aan Wilma, en net als Marlies zegt , bescheidenheid/verlegenheid, was voor mij ook de reden om niet te reageren, maar vanaf nu ga ik het meer doen, beloofd
groetjes, Tineke