Ik heb me wel goed staande gehouden. Ik was toegetreden tot een bestuur, en ik werd daarvan de voorzitter. Heel veel vergaderingen, stukken lezen, nog meer vergaderingen, cursussen, ontmoetingen en wat al niet meer. Daar stak ik mijn energie in, en het zorgde ervoor dat ik grip op mijn leven hield. Door me in te zetten voor anderen kon ik mijn eigen situatie relativeren, en tijd om mezelf onder te dompelen in verdriet was er niet.
Zorg voor die balans, en het komt allemaal uiteindelijk wel goed!
Met lapjes en draadjes ben ik niet erg druk geweest. Ik had er domweg de energie niet voor, en raakte het overzicht kwijt. Er was gewoon niet genoeg rust in me, maar nu komt de zin weer op gang en heb ik me aan tafel geïnstalleerd en pak ik echt de draad weer op. Ik heb zelfs in mijn hoofd al plannen voor de komende tijd en vooral het nieuwe jaar.
Op de valreep dit jaar nog een boek uitgelezen, en dat was een prachtig boek:
Seringenmeisjes van Martha Hall Kelly.
Het is een debuutroman, en vertelt het verhaal van drie vrouwen tijdens en na de tweede wereldoorlog. Een absolute aanrader!
In een volgende post zal ik foto's plaatsen van mijn werk aan de Antique Wedding Quilt en de Dear Jane, maar nu moet ik eerst de camera op gaan laden. Altijd leeg als ik hem nodig heb, maar dat geeft niet. Ik zal je er niet een jaar op laten wachten hoor!
Ik ben met beide quilts verder dan ik dacht, en gebruik deze dagen om nog even een spurt te maken. Ik heb volgende week ook nog vrij, dus ik heb nu echt tijd voor mezelf en dus voor de lapjes. In 2018 wil ik dat deel van mezelf meer tijd geven en zorgen voor een betere balans.
Fijne jaarwisseling, en tot in het nieuwe jaar!
Zwaai, Mar
